Przejdź do zawartości

Piotr Jakir

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Jakir
Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1923
Kijów, Ukraińska SRR, ZSRR

Data i miejsce śmierci

14 listopada 1982
Moskwa

Zawód, zajęcie

historyk, dysydent

Piotr Ionowicz Jakir (ros. Пётр Ио́нович Яки́р; ur. 20 stycznia 1923 w Kijowie, zm. 14 listopada 1982 w Moskwie) – radziecki dysydent, historyk z wykształcenia.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem wysokiego dowódcy wojskowego Iony Jakira[1]. Ostatnie lata dzieciństwa i pierwsze lata dorosłego życia Piotr Jakir spędził w więzieniu[1]. Współpracował z biuletynem „Kronika Wydarzeń Bieżących[2][3]. Wiosną 1969 roku razem z Wiktorem Krasinem odegrał główną rolę w tworzeniu Grupy Inicjatywnej na rzecz Obrony Praw Człowieka w ZSRR[4]. Prześladowany latami przez system sowiecki Jakir był bliski załamania psychicznego i popadł w nałóg alkoholizmu[5]. Zmarł w wieku 59 lat, a przyczyną przedwczesnej śmierci był zaawansowany alkoholizm[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Kadykało 2012 ↓, s. 312.
  2. Rosyjski dysydent nie żyje. [w:] Historia [on-line]. Polskie Radio, 02.09.2011. [dostęp 2021-06-09].
  3. Radziwon 2012 ↓.
  4. Duda 2015 ↓, s. 239.
  5. Ojcewicz 2019 ↓, s. 164.
  6. Ojcewicz 2019 ↓, s. 165.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]